Baz-Lanka

Donald Trump at NYPD's 17th police precinct in New York, September 11, 2021. (AP Photo/Jill Colvin) According to the accounts, US intelligence concluded in the final months of Trump’s term that the Chinese military considered an American military strike to be likely under conditions where Trump was refusing to commit to a peaceful transfer of power. Milley, the authors of   Peril   write, “felt no absolute certainty that the military could control or trust Trump and believed it was his job as the senior military officer to think the unthinkable and take any and all necessary precautions.” On October 30, just days before Election Day, Milley told his Chinese counterpart, Gen. Li Zuocheng, commander of the People’s Liberation Army, that the US would not carry out a military strike against China. “General Li, I want to assure you that the American government is stable and everything is going to be okay,” Milley told him. “We are not going to attack or conduct any kinetic operations ag

      Photograph Source: steve_w –   CC BY 2.0 The collapse of the American project in Afghanistan may fade fast from the news here, but don’t be fooled. It couldn’t be more significant in ways few in this country can even begin to grasp. “Remember, this is not Saigon,” Secretary of State Antony Blinken   told   a television audience on August 15th, the day the Taliban swept into the Afghan capital, pausing to pose for photos in the grandly gilded presidential palace. He was dutifully echoing his boss, President Joe Biden, who had earlier rejected any comparison with the fall of the South Vietnamese capital, Saigon, in 1975,   insisting that   “there’s going to be no circumstance where you see people being lifted off the roof of an embassy of the United States from Afghanistan. It is not at all comparable.” Both were right, but not in the ways they intended. Indeed, the collapse of Kabul was not comparable. It was worse, incomparably so. And its implications for the future of U.S. glob

செப்டம்பர் 13, 2021 ”யா ரும் எதிர்க்க முடியாது. உண்மைகளை சொல்ல முடியாது. நடப்பது மாபெரும் சர்வாதிகார ஆட்சி, அடங்கிப் போவதே ஆட்சியை தக்க வைக்கும்’’ என்ற ரீதியில் சென்ற ஆட்சியாளர்கள் மத்திய பாஜக அரசு கொண்டு வந்த அனைத்து மக்கள் விரோத சட்டங்களையும் ஆதரித்து வந்தது. இதை கண்டு சலிப்புற்று, வேதனையுற்று தமிழக மக்கள் புழுங்கிய நேரத்தில் தான் தேர்தல் வந்தது. கடந்த ஆட்சியாளர்களுக்கு மக்கள் கல்தா கொடுத்து வீட்டுக்கு அனுப்பினார்கள். அதை சரி செய்வதற்கே புதிய ஆட்சியாளர்கள் என மக்கள் நம்பினர். அந்த நம்பிக்கை வீண்போகவில்லை. # நீட் தேர்வுக்கு எதிராக மசோதா கொண்டு வரும் முன்னெடுப்பு. #  தமிழகத்திற்கு என்று தனி கல்வி கொள்கை உருவாக்க ஒரு குழு. # இலங்கை தமிழ் அகதிகளுக்கான துயர் துடைப்பு. # இந்திய அரசை ஒன்றிய அரசு என்று தான் அழைப்போம் என்பதில் உறுதி. # அனைத்து சாதியினரும் அர்ச்சகராக வழிவகை செய்யும் சட்டம்! # பொதுத் துறை நிறுவனங்களை விற்பதற்கு எதிர்ப்பு! # வேளாண் சட்டங்களுக்கு எதிரான தீர்மானம்! # ஜி.எஸ்.டி வரி வசூலில் தமிழகம் வஞ்சிக்கப்பட்டு வருவதை பகிரங்கப்படுத்தியது. # வன்கொடுமை சட்டத்தை வலுப்படுத்தும் முனைப

செப்டம்பர் 13, 2021 இ லங்கையின் அரசியல் வரலாற்றைப் பொறுத்த வரையில், அவசரகாலச் சட்டம் என்பது புதியதொரு விடயமல்ல. 1948 ஆம் ஆண்டு இலங்கை சுதந்திரம் பெற்றது. இலங்கை சுதந்திரம் பெற்று 73 வருடங்களாகின்றன. சுமார் 35 வருடங்கள் அதாவது சுதந்திரத்தின் பின்னரான காலப் பகுதியில் சுமார் அரைவாசிக் காலம் இந்நாட்டில் அவசரகாலச் சட்டம் நடைமுறையில் இருக்கின்றது. காலனித்துவ ஆட்சி முடிவுக்கு வந்த பின்னரும்  நாடு சாதாரண நிலையில் இருக்கவில்லை என்பதையே இது சுட்டிக் காட்டுவதாக உள்ளது.  அந்தந்த காலகட்டத்தைக் கையாள்வதற்கு அரசுக்கு மேலதிக அதிகாரங்கள் தேவைப்பட்டமையால் ஆட்சியாளர்கள் அவசரகாலச் சட்டத்தை நாட்டின் நலன் கருதி பயன்படுத்தியுள்ளார்கள் என்றே கூற வேண்டும். இதன் காரணமாக அவ்வப்போது ஆட்சியிலிருந்த அரசாங்கங்கள் அவசரகாலச் சட்டத்தை பயன்படுத்தி வந்துள்ளன. அதாவது நிறைவேற்று அதிகாரத்தின் கரங்களை குறிப்பாக சட்டவாக்கம் மற்றும் நடைமுறைப்படுத்தல்களைப் பலப்படுத்துவதற்காக அது பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது. அவசரகாலச்சட்ட விதகள் அரசியலமைப்பைத் தவிர, ஏனைய சட்டங்களை விட உயர்வானதாகக் காணப்படுகின்றமை இதற்கான காரணமாகும்.

  மே 8, 2020 22 வயதில் சத்யஜித் ராய் (Satyajit Ray) ச த்யஜித் ராயின் பின்னொட்டாக இருக்கும் அவரது சாதியின் பெயரைத் தமிழ்ச் சூழலில் ‘ரே’ என்ற எழுதியும் கூறியும் பழகிவிட்டோம். அதேபோல சத்யஜித் ராயின் படைப்புலகம் சார்ந்து அவரை, ‘இந்திய நியோரிலிஸ்ட்’ அல்லது ‘வங்க மொழி சினிமாவின் நியோரியலிஸ்ட்’ என்று அடையாளப்படுத்தி வருகிறோம். கலைக் குடும்பத்தில் பிறந்த ராய், வணிக ஓவியனாக வாழ்க்கையைத் தொடங்கி, பின் சுயாதீன திரைப்படப் படைப்பாளியாக உருவெடுத்த காலகட்டத்தில் இந்தியாவின் அரசியல், சமூக, பண்பாட்டுச் சூழ்நிலையைக் கொண்டு அவரை ‘இண்டியன் நியோரியலிஸ்ட்’ என்ற பெட்டிக்குள் மட்டுமே அடைக்கமுடியாது என்பதை அவர் எடுத்த 36 படைப்புகளில் 16-ஐ பார்த்திருந்தால் கூட நீங்கள் ஒப்புக்கொண்டுவிடுவீர்கள். நான் இந்த இடத்தில் சத்யஜித் ராய் பற்றிக் கூற வருவது, அவருக்குள் இருந்த ‘கம்யூனிஸ்ட்’ஐ அதனால் அவரது படைப்புகளில் விரவிக் கிடந்த பொதுவுடைமை பார்வையைத் தமிழ்ச் சூழலில் யாருமே அறிமுகப்படுத்தவில்லை என்ற வருத்தம் மேலிடுகிறது. கம்யூனிசம் வேர்விட்டுத் தழைத்தோங்கிய மாநிலத்தின் தலைநகரில் பால்யம் முதல் வளர்ந்த சத்யஜித் ராயின் ஆளுமைய

செப்டம்பர் 11, 2021 -முரளிதரன் காசிவிஸ்வநாதன் மகாகவி சி. சுப்பிரமணிய பாரதி மறைந்து நூறாண்டுகளாகிவிட்டன. 39 வயது கூட நிரம்பாத நிலையில், சென்னையில் காலமானார் அவர். பாரதியின் கடைசி சில நாட்கள் எப்படியிருந்தன என்பதை விவரிக்கிறார் பாரதி ஆய்வாளர் ரா.அ.பத்மநாபன். பாரதி ஆய்வாளரான ரா.அ. பத்மநாபன், பாரதியின் அரிய புகைப்படங்கள், அவரைச் சார்ந்திருந்தோரின் புகைப்படங்கள் ஆகியவற்றோடு வேறு யாரும் அறிந்திராத பல தகவல்களையும் சேர்த்துத் தொகுத்து, சித்திர பாரதி என்ற நூலை வெளியிட்டார். 1957ல் முதலில் வெளியான இந்த நூலில், பாரதியாரின் கடைசி சில தினங்கள் எப்படியிருந்தன என்ற தகவல்களை மிக நுணுக்கமாகத் தொகுத்திருக்கிறார் அவர். அதிலிருந்து சில பகுதிகள்: 1921ஆம் ஆண்டில் திருவல்லிக்கேணி பார்த்தசாரதி கோவிலில் ஒரு பெரிய யானை இருந்தது. அதைக் கோவிலுக்கு வெளியே கட்டி வைத்திருப்பார்கள். பாரதி அந்த யானையை சகோதரனாக பாவிப்பார். கையில் எடுத்துச் செல்லும் பழம், தேங்காயை யானையிடம் தாமே நீட்டி, அது உண்பதைக் கண்டு மகிழ்வார். அந்த யானைக்கு ஜூன் மாதம் திடீரென மதம் பிடித்துவிட்டது. அதை சங்கிலியால் பிணைத்து கோவில் முன்பாகக் கட்டிப்ப